Sofie Verhalle

Freelance Digitaal Communicator, Social Media Expert en Veranderingsbegeleider

Auteur: Sofie Verhalle Pagina 1 van 2

Sociale media zijn niet de boeman

Door

Op 1 juli 2016

In media, opinie, social media

“Staatsgreep via WhatsApp” blokletteren de kranten. Korte schets: de militaire coupplegers in Turkije overlegden met elkaar tijdens de coup via een WhatsApp-groep. Die gesprekken zijn nu publiek gemaakt via de website Bellingcat.

WhatsApp begon oorspronkelijk als mobiele dienst om snel een-op-eenberichten uit te wisselen en te bellen: sms, telefoon en chat, dus. Vandaag kun je in groep chatten, foto’s en video’s uitwisselen. Het enige wat je nodig hebt om het platform te gebruiken is een mobiel nummer. Hoewel niet helemaal hetzelfde is het netwerk gelijkaardig aan Facebook Messenger, Snapchat of Telegram. Zo, nu bent u helemaal mee.

The medium is the message?

Het is opvallend hoeveel belang de media hechten aan het medium dat werd gebruikt bij deze coup. Laat ik het breder trekken: het is opvallend hoeveel aandacht de media iedere keer weer besteden aan sociale netwerken als het gaat om terrorisme, propaganda en aanslagen. IS gebruikt Telegram om zijn propaganda te verspreiden. Terroristische aanslagen ontvouwen zich vrijwel live op Twitter. Daders nemen foto’s van hun wapens en posten ze op Instagram. We weten dit omdat het breed wordt uitgesmeerd in artikels, duidingsprogramma’s en krantenkoppen. Propaganda-affiches in het straatbeeld of complotten beraamd via fax zouden heel wat minder aandacht krijgen. Het digitale medium lijkt de boodschap geworden te zijn.

Meteen gaan er stemmen op om de privacy op die netwerken terug te schroeven. Minder encryptie! Minder anonimiteit! Gemakkelijker toegang tot gesprekken door derden!

Terecht of niet?

NU NU NU!

Aan de ene kant is de aandacht voor de rol van sociale media begrijpelijk: we proberen nog altijd vat te krijgen op die veelheid aan netwerken, hoe we die dienen te gebruiken en de snelheid waaraan ze zich ontwikkelen. Nieuws verspreidt zich terwijl de feiten zich afspelen, er is geen tijd voor achtergrond of reflectie. We klikken, liken, sharen in een rotvaart. We consumeren, maar internaliseren nauwelijks. Er is geen tijd. Druk druk druk.

Sociale en digitale media zijn een teken dat de wereld om ons heen razendsnel vooruitgaat. We proberen de platformen, de technologie te begrijpen om zo de wereld beter te begrijpen. Terechte aandacht dus.

Hallo marketing

Aan de andere kant is er niets nieuws onder de zon: de basisprincipes die Twitter, Facebook, WhatsApp, Snapchat, Telegram, Ello, Messenger hanteren zijn zo oud als de straat. Het zijn de basisprincipes van communicatie en marketing. Je maakt gebruikt van broadcasting om een boodschap van één zender naar vele ontvangers te sturen. Bij een netwerkmodel verspreid je een boodschap van een groep zenders naar een kleine groep ontvangers die de boodschap op hun beurt weer doorsturen naar een nieuwe, kleine groep ontvangers. Mond-tot-mondreclame. Tijdloos.

Als mensen communiceren we met elkaar. De tools die we gebruiken wisselen en evolueren, maar het basisprincipe blijft: verbinding leggen met elkaar. In dat licht is de constante aandacht voor het medium onterecht.

Who is policing the police

Blijft de vraag: moeten we de, soms ogenschijnlijke, vrijheid van die netwerken aan banden leggen? Wel, sociale media zijn niet intrinsiek goed of kwaad. Ja, er zijn heus wel verschillen in privacy, versleuteling, business models, achterliggende geldschieters en gebruiksmogelijkheden, maar in se zijn platformen neutraal. Het is een heikel evenwicht tussen privacy, censuur en Big Brother. Als een netwerk toelaat dat berichten geraadpleegd kunnen worden door derden, zet het daarmee de deur wagenwijd open naar misbruik in beide richtingen. Voor iedere potentiële terrorist die dankbaar onder de radar blijft van de autoriteiten is er een activist die probeert een dictatuur omver te werpen. Voor iedere terrorist is er een klokkenluider. Beiden maken gebruik van de tools die voorhanden zijn. Wie beslist uiteindelijk wie de good guy of bad guy is in dit verhaal? De good guy vandaag is misschien de bad guy van morgen.

En laten we realistisch blijven: er zijn altijd manieren om buiten schot te blijven. Als WhatsApp vandaag niet meer interessant is, zal een ander netwerk dienst doen. Al betwijfel ik of dat via fax zal gaan.

 

Dit artikel verscheen in licht gewijzigde vorm als opiniestuk in De Morgen van 28 juli 2016 . 

Een heldere geest in een niet zo ongezond lichaam

Door

Op 15 november 2015

In zelf

Vroeger, toen de dieren nog spraken en we nog nicknames gebruikten online (thanks Zuck), was ik beweeglijk, mobiel, fit, strak en gezond. Veel inspanning vroeg dat niet. Ik was jong, elastisch en rijbewijsloos.

Vorig jaar, aan de vooravond van mijn midlife crisis, viel me op dat dat beweeglijke, mobiele, fitte, strakke en gezonde zwaar op de achtergrond was geraakt. Een drukke kantoor- en on the road-job met weinig tijd voor gezonde voeding, onbewust veel zitten op kantoor en in de wagen, een onregelmatige levensstijl zorgden voor extra kilo’s, pijntjes en een gemis aan beweging. Ik had ook de drang om mijn hoofd leeg te maken, stress te kanaliseren, me fitter te voelen in dit lichaam en iets aan te kunnen met die niet-aflatende energie.

Dus: hoe begin je te bewegen? Waar start je als late dertiger? Yoga en hot yoga deed ik al en zijn me te statisch. Lopen vind ik saai. Teamsporten zijn verplicht in groep (ik hou niet van verplichtingen). Fitnessabonnementen komen en gaan maar ik raak nooit in de fitness.

Je gaat natuurlijk naar je netwerk, aka Facebook (thanks Zuck) en je stelt de vraag aan je sportvrienden en -kennissen.

 

De respons was interessant – plots bleek dat mijn vrienden schermen, rugby’en, golfen, volleyballen, volksdansen, krav maga’en, tafeltennissen, crossfitten, pilates doen, badmintonnen, handballen, muurklimmen, cardio-kickboxen, aquagymmen, volksdansen, van kettlebell swings doen, …

De meest bruikbare tip was een heel eenvoudige: bouw eerst conditie en fysieke en mentale kracht op. Daarna zie je wel verder. Terecht, het is al te gemakkelijk verkeerd te trainen, je knieën kapot te lopen of een afkeer van sport op te doen.

En toen ging het snel: een wel zeer sportieve klant verwees mij door naar een personal trainer en mijn gedreven partner startte haar eigen project Madam Vélo op. Ik kocht een fiets, wat gear (Polar M400, basiskledij), begon te letten op hartslag en uithouding, vroeg raad aan de coach en de fietsvrienden (dank u Caren, Tanja, Sven, Jeffrey) en sportte verbazingwekkend genoeg een basisconditie bijeen.

Tien trainingen, acht maanden en 1.000 afgelegde kilometers later en nu fiets ik met plezier 40km, ben ik beginnen te lopen (ik vind het nog steeds saai), verschuift mijn gewicht van bandjes naar spieren en is mijn eerste idee bij een stralende hemel “Hoera! Sport!” Waarlijks wonderlijk.

11698648_10152969846431932_4904265060972881476_n

Maar het àllerbeste gevoel is dat ik niet meer buiten adem ben als ik een trap opmoet, dat ik veel beter slaap, dat ik eindelijk fysiek moe ben in plaats van een hoofd vol watten te hebben, dat ik adrenaline door mijn lijf voel gieren (heerlijk!) en dat ik me mentaal en fysiek sterker, weerbaarder en gelukkiger voel.

12115671_10153188628501932_8671538626019096526_n

Sporten – ik kan het alleen maar aanraden. Uw lijf en geest zullen u dankbaar zijn. En als u me nu wil excuseren – ik moet dringend gaan bewegen.

10 boeken die mijn leven veranderden

Door

Op 18 oktober 2015

In boeken, Geen categorie

Als kind, puber en adolescent verslond ik boeken. De Brugse Biekorf had een vaste klant aan mij. Jeugdromans, strips, thrillers, klassiekers, pulp, literatuur, Engelse fictie, Franse romans, leeslijstboeken, comics, kortverhalen, … Alles beletterd moest eraan geloven. Op reis las ik een boek per dag.

De laatste jaren lees ik vrij selectief. Steek het op een onstilbare honger naar informatie en ideeën die ik gemakkelijker kan stillen met een artikel, podcast, gesprek, nieuwsbrief, longread of TED talk dan met een boek. Steek het op zin in inspiratie waar een graphic novel, een aantal schetsen, een paper of een presentatie me meer zin doen krijgen dan een boek. Steek het op de drang om mijn hoofd leeg te maken waar koken, wandelen, fietsen of uit het raam staren me meer zen krijgen dan een boek.

Als je me zou vragen (en iemand deed het onlangs) een lijst te maken van boeken die mijn leven veranderden en ik moet bij het format ‘boek’ en fictie blijven, dan zal dat een lijst zijn van boeken die ik lang geleden las en die me ondanks mijn slechte geheugen zijn bijgebleven. Een lijst van tien haastig bijeen geraapte boeken, want meer samensteltijd maakt geen verschil: iedere lijst zal de duizenden andere boeken die ik las onrecht aandoen en de duizenden andere bronnen van verwondering, inspiratie en aha-erlebnis schaamteloos over het hoofd zien.

1. Rubyfruit Jungle – Rita Mae Brown

Als puber beseffen dat je anders bent dan de meerderheid, maar via een boek beseffen dat je niet alleen bent en anders mag zijn, is goud waard. Ik heb er drie kopieën van. Vraag me niet waarom.

 

2. Written on the Body– Jeanette Winterson

Als puber beseffen dat je anders bent dan een meerderheid én een minderheid, maar via een boek beseffen dat je niet alleen bent en anders dan anders mag zijn, is goud waard. Jeanette Winterson is op dat moment mijn heldin geworden. For what that’s worth.

 

3. Catcher in the Rye – JD Salinger

Ik heb het boek nooit opgepakt via mijn verplichte leeslijsten, maar begon er rond mijn twintigste vol verwachting aan. Vreselijk. Mythes zijn dus soms ook maar ook fata morgana’s.

 

4. Hood – Emma Donaghue

Over liefde en verliezen. Een boek dat de melancholicus in mij steeds weer wist binnen te trekken.

Boekenkast (een deel ervan)

5. Stir Fry – Emma Donaghue

Over liefde en vinden. Een boek dat de optimist in mij steeds weer deed geloven dat het niet anders kon dan goedkomen.

 

6. Alles van Roald Dahl

Een kindertijd gevuld met de heerlijkste creativiteit en gruwelijkste verbeelding. Een wereld die wonderwel bij mij past.

 

7. Le petit Prince – Antoine de Saint Exupéry

Een jeugd ontroerd door poëzie en emotie.

“Voici mon secret. Il est très simple: on ne voit bien qu’avec le cœur. L’essentiel est invisible pour les yeux.“

 

8. Misschien wisten zij alles: 313 verhalen over de eekhoorn en de andere dieren – ToonTellegen

Want als volwassene moet er ook kwetsbaarheid en poëzie zijn. Dankzij dit boek raakte ik in mijn tweede jaar aan de Kleine Academie.

 

9. Woof! – Allan Ahlberg

Mijn allereerste eigen Engelse boek. Ik ben er mijn moeder nog steeds oneindig dankbaar voor.

 

10. How to Talk About Books You Haven’t Read – Pierre Bayard

Misschien heb ik dit boek gelezen, misschien niet. Want alles is een beetje feit en een beetje fictie.

 

Voor wie meer boekenlijst wil, je kunt me volgen op Goodreads.

 

Leve microdoelstellingen!

Door

Op 7 maart 2015

In vragen, zelf

“Waar wil ik naartoe?” “Waarom doe ik wat ik doe?” “Wat is mijn doel?” “Waar wil ik staan binnen 5, 10, 15, 50 jaar?”

Het zijn vragen die ik mezelf iedere drie, zes, twaalf, zestig,.. maanden stel.

Ik ben voortdurend op zoek naar Intrinsieke Drijfveren, Antwoorden op Levensvragen en Mijn Grote Levensdoelen. Het Antwoord heb ik nog nooit gevonden. Verlammend vond ik dat vroeger. Tot het besef langzaamaan groeide dat mezelf, wat ik doe en de wereld om mij heen in vraag stellen mijn tweede natuur is. Dat feit blijkt verrassend genoeg geen obstakel te zijn, maar overwegend een kracht. Het stuwt me voort om te onderzoeken, te ontdekken, te spelen en te groeien.

Het Grote Levensdoel en Het Antwoord is trouwens een van de “Negen levenslessen” uit een speech van Tim Minchin. Negen levenstips die ik af en toe opnieuw beluister omdat ze sluimerende buikgevoelens bevestigen. Deze keer bleef deze tip plakken: “You Don’t Have To Have A Dream”. Tim spreekt over kleine doelstellingen, microgoals.

Americans on talent shows always talk about their dreams. Fine, if you have something that you’ve always dreamed of, like, in your heart, go for it! After all, it’s something to do with your time… chasing a dream. And if it’s a big enough one, it’ll take you most of your life to achieve, so by the time you get to it and are staring into the abyss of the meaninglessness of your achievement, you’ll be almost dead so it won’t matter.

I never really had one of these big dreams. And so I advocate passionate dedication to the pursuit of short-term goals. Be micro-ambitious. Put your head down and work with pride on whatever is in front of you… you never know where you might end up. Just be aware that the next worthy pursuit will probably appear in your periphery. Which is why you should be careful of long-term dreams. If you focus too far in front of you, you won’t see the shiny thing out the corner of your eye.

Ik herken wat hij zegt: in plaats van te focussen op de grote droom, die ver van me af zou liggen, kijk ik naar wat ik hier en nu kan doen, met wat er voor me ligt, met de mensen die er zijn, met de kennis en tools die ik nu heb. Een beetje vooruitkijken vind ik wel nodig en handig, een beetje plannen ook, maar dat staat in functie van die kleine doelstellingen. Dat grote doel zal wel duidelijk worden op termijn. Dat gaat op in mijn persoonlijk leven én in mijn professionele leven én alles daar tussenin– eerlijk, die zijn onlosmakelijk verbonden. Ik zou het ook niet anders willen.

Dus: microgoals. Korte termijn. Doen. Shippen. Gaan.

Ik ga dat onthouden tot de volgende cyclus Levensvragen.

Geluk is zweet

Door

Op 16 april 2014

In geluk

Ben je geboren voor het on/geluk? Ben je voorbestemd of kun je geluk zelf afdwingen?
Ik wil geen discussie opzetten over het lot, vrije wil en zelfbeschikking. Ik wil het hebben over het vergroten van slaagkansen.

Geluk kun je afdwingen*. Er zijn manieren om je kansen op geluk te vergroten, zowel privé als professioneel. Hier een vijftal tips:

1. Focus op je sterktes.
Middelmatig worden in iets waar je slecht in bent of uitblinken in iets waar je goed in bent?

2. Bereid je voor.
Alles op je laten afkomen of de juiste beslissingen maken op grond van voorzienigheid?

3. De morgenstond…
Slaap voldoende, maar wees er vroeg bij (letterlijk en figuurlijk).

4. Netwerk.
Alles en iedereen is geconnecteerd.

5. Volg op. Zet door.
Zet na de eerste stap, de tweede. De derde.

En jij? Had jij veel geluk of is het punt waar je nu staat een keuze?

(Overgenomen uit “5 Things Super Lucky People Do“. Dankzij de immer inspirerende Inge Geerdens opgepikt.)

* Ik ga er bij deze stelling van uit dat we het hebben over mensen wier basisbehoeftes vervuld zijn. 

A/B-testing IRL

Door

Op 30 maart 2014

In zelf

Het gras aan de andere kant lijkt groener zegt een oud spreekwoord. Vraag is: wil jij wel groen gras? Wil je wel gras?

Stop te vergelijken. Stop jouw dieptepunten in je leven te vergelijken met de hoogtepunten van een ander. “Don’t compare your behind the scenes life with other people’s highlight reel.”

Focus op wie je (nu) bent, wat je kunt, waar je goed in bent, en waar je heen wil. Sluit je even af van de context van “de ander”. Vergelijk niet. Je bent niet de ander.

En ja, ik zeg dit niet tegen jou. Ik zeg dit tegen mezelf.

Avanti.

contradictio in terminis

Door

Op 20 maart 2014

In bedenking, change, woord

Innovatie-manager

Loslaten vs controle.
Vernieuwing vs proces.

#NOFOMO

Door

Op 23 februari 2014

In social media

Ik hoef het niet meteen of constant te weten, die favorites van tweets op Twitter, de comments op comments op Facebookposts van kennissen, de haastig achtergelaten hartjes op Instagram, de dringende-mails-die-kunnen-wachten, de instant berichten die straks ook nog relevant zijn.

Ik hoef het niet meteen te weten. Ik hoef het ook niet de hele tijd te weten. Het verdwijnen van een vliegtuig, de zoektocht naar een vliegtuig, de speculaties over het verdwijnen van dat vliegtuig. Ik geef er om, maar niet meteen, niet de hele tijd.

Er is maar zoveel tijd, er is maar zoveel aandacht, er is maar zoveel energie, er is maar zoveel Sofie.
Daarom trilt mijn telefoon enkel nog bij telefoontjes en sms’en.

For a fistful of dollars…

Door

Op 23 februari 2014

In social media

Dit artikel verscheen, in licht gewijzigde vorm, in De Morgen op 21 februari 2014 naar aanleiding van de overname van Whatsapp door Facebook.

U weet het ondertussen al: sociaal netwerk Facebook koopt mobiele berichtendienst Whatsapp voor 16 miljard euro. “Wat is Facebook van plan met die applicatie?”, vraagt een deel van het internet zich af. “Wat met mijn privacy?” is echter een prangender vraag.

Mobiele werelddominantie!

Op zich is de overname niet verrassend. Mark Zuckerbergs masterplan is “de hele wereld met elkaar te verbinden”. Mobiele applicaties, waaronder instant messaging, maken logischerwijze deel uit van dat plan. Facebook telt onder zijn 1,2 miljard gebruikers zo’n slordige 680 miljoen mobiele gebruikers. Die kùnnen gebruik maken van Facebooks eigen berichtenapplicatie Messenger al slaat dat platform niet aan bij de àlle gebruikers. Je kan dat platform blijven promoten binnen je groep Facebookgebruikers, maar een snelle groei bewerkstellig je door acquisitie. Je koopt met andere woorden een bloeiend bedrijf met  450 miljoen actieve gebruikers waarvan er meer dan 70% dagelijks chatten, die meer berichten versturen dan de wereldwijde telecombedrijven bijeengeteld en dagelijks 1 miljoen nieuwe gebruikers mogen verwelkomen. 16 miljard dollar, 450 miljoen gebruikers, dat is omgerekend een kost van 35 dollar per gebruiker waarmee je jezelf iets hoger de de globale mobiele markt in katapulteert. Niet slecht.

Een vuistvol dollars voor… uw privacy?

Facebook betaalt dus 35 dollar voor … ja, wat eigenlijk? Uw naam? Uw telefoonnummer? Uw contacten? De inhoud van uw allerintiemste berichten? Om u als reclamedoelwit te gebruiken? Laat me toe even de kleine letters van de gebruikersvoorwaarden te bestuderen. Iemand moet het doen.

Voor het gratis netwerk Facebook staat bekend als de datanerd die alles over u te weten wil en kan komen. Welke berichten leest u op Facebook , wie zijn uw vrienden, waar woont u, wanneer bent u online, welk toestel gebruikt u om Facebook te raadplegen, aan welke advertenties bent u gevoelig, waar bent u nu, wat deelt u zoal op het platform en met wie… Realtime gedrag wordt gemeten, geanalyseerd en gebruikt om het netwerk relevanter te maken voor u, bijvoorbeeld door mogelijke vrienden te suggereren, en adverteerders doelgerichter te laten adverteren. U weet wel, advertenties, die dingen waar niemand ooit naar kijkt of op klikt.

Voor de betalende dienst Whatsapp daarentegen was dataverzameling geen prioriteit: leeftijden worden niet gevraagd, chatberichten worden niet op de servers opgeslagen, uw adresboekje wordt niet geanalyseerd, data wordt geëncrypteerd… Laat staan dat er gegevens worden geanalyseerd om er de gebruiker relevante advertenties mee te laten zien. Whatsapp is namelijk reclamevrij. In 2012 verwoordde Jan Koum het als volgt: “(…) when advertising is involved you the user are the product.” Hoe diametraal kunnen visies zijn.

Wat zegt mijn glazen bol applicatie?

Tijdens de aankondiging van de overname, vermeldde Facebook expliciet dat het Whatsapp als applicatie zou laten bestaan en zijn eigen koers zou laten varen, zoals het bij Instagram heeft gedaan, het razend populaire sociaal fotonetwerk.

Voor wie het vergeten is: Instagram paste vervolgens zijn privacy-voorwaarden aan en legde de nadruk op het verzamelen van data en het delen van die data met ‘bedrijven uit dezelfde groep’ in casu Facebook (en nu dus ook Whatsapp). Daarnaast werd het inloggen bij Instagram mogelijk via Facebook en konden gebruikers hun IG-foto’s gemakkelijker delen op Facebook. Whatsapp betekent in deze fase dus een ingang naar meer en rijkere data voor Facebook.

Voorlopig vàllen er geen of weinig gegevens te delen. U kan als Whatsappgebruiker dus op beide oren slapen.

Voorlopig.

Kopstoot

Door

Op 21 februari 2014

In kromrecht

Diezelfde dag, twee koppen in online dagbladen:

“Wet over achternamen goedgekeurd in Kamer”
“Automatisch meemoederschap loopt wellicht vertraging op”

Leg mij uit waarom een voorstel waar niemand op zit te wachten, op al dan niet onorthodoxe manier, kan worden goedgekeurd voor de ontbinding van het parlement.

Leg mij uit waarom een voorstel waar een groep mensen al maanden (jaren) op zit te wachten, op al dan niet onorthodoxe manier, niet kan worden goedgekeurd voor de ontbinding van het parlement.

Leg het mij uit zodat ik het begrijp en geloof.

Pagina 1 van 2

Volgende

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén